Van ellende naar vreugde!

Vandaag begint de dag alles behalve leuk, en dat is al begonnen ongeveer 12 uur voor vertrek vanuit Nederland naar Oostenrijk. Ik kreeg pijn bij het plassen en ik voelde me per uur zieker worden. Dat werd dus een last minute ritje naar de huisartsen post. Oef blaas ontsteking, en een goeie ook! Maar de kuur gaat mee, en we gaan door.. tenminste, dat dacht ik! Niks was minder waar, de ontsteking is gebleven en laait weer op.. dat word dus een bezoekje aan de arts in Oostenrijk, en dat hebben we geweten! Daar hebben we uren gezeten, maar een nieuwe en hopelijk betere kuur nu!

Omdat we pas om twee uur kunnen vertrekken, houden we het vandaag simpel. Het is prachtig weer met een 30 graden, dus verwachten we vandaag wel wat vlinders te zien. We besluiten daarom ook om terug te gaan naar het veldje waar de slang zat, die we omgedoopt hebben in het slangenveldje. 

Aan gekomen bij het veldje loop ik richting beneden, waar mijn oog per direct valt op een hoopje vlinders! Weer een lang gekoesterde wens vervuld, Mud-puddling vlinders, en ik roep dat dan ook meteen hard op! 

Terwijl ik op de cluster van witjes af loop, komt mijn vader me achterna. Nog voor ik maar een foto genomen had, valt mij op dat er nog een vlinder rond om me heen vloog. Ok nu word het moeilijk, wat moet ik nu eerst fotograferen, er vloog namelijk een weerschijnvlinder rond om mij heen om ergens te gaan zitten. Dat ga je toch niet menen?! De Weerschijnvlinder had het wel naar zijn zin, en bleef in de buurt, en besluit daarop eerst de witjes te fotograferen. 

De Weerschijnvlinder wilde niet open met zijn vleugels, en na lang proberen zijn we eerst nog wat verder gereden naar een andere plek. We besluiten later terug te komen, om te kijken of deze dan zich wel beter liet fotograferen. 

Lang duurde het bezoekje aan een ander gebied niet. We troffen zeker vlinders aan, maar het was zo druk dat het niet echt stil wilde zitten. Wel had mijn vader het Oranjetipje op de foto, en dat in juli?! Op het andere veld zag ik wat Erebia's vliegen en nog wat blauwtjes die met geen mogelijkheid wilde gaan zitten. Slecht een klaverblauwtje was wel rustig, en die was mijn dochter dan ook fanatiek aan het fotograferen. 

We besluiten hier later nog eens te gaan kijken, en we gaan nog kort even terug naar het eerste veld. De Weerschijnvlinder zat er nog, en dit keer idd vaker met open vleugels! Ook zat er nog een dwergblauwtje, Klaverblauwtje, bruin dikkopje, groot geaderd witje, boswitje, Groot Koolwitje, Icarus blauwtje en een vals bruin blauwtje! En daarmee besluiten we het voor gezien te houden voor vandaag, en morgen verder te kijken. Wat een dag.. een dag die niet zo leuk begon, maar wel geweldig eindigde!