Wat een mazzel, de Braamparelmoervlinder!

Dat was me dat een voorjaar zeg! Nog geen een moment heb ik de kans gezien om er op uit te trekken. Maar vandaag was het eventjes droog, niet te veel wind en de zon kwam door! Vandaag gaat Deveny mee op pad om haar nieuwe camera te testen. Want over een paar weken gaan we terug naar Oostenrijk, en zo kan ze haar camera een klein beetje leren kennen. Onze verwachtingen liggen vandaag niet hoog, maar Deveny lijkt al tevreden met een paar bloemen foto's.

En dus gaan we de deur uit richting Vranks, het park dicht bij huis. We weten niet hoe lang het droog is, en dus gaan we niet te ver. In het begin van het park zien we geen vlinders, en dus stop Deveny bij zo ongeveer elke bloem. Terwijl zij bezig is kijk ik rond of ik ook maar iets zie op vliegen, maar het blijft akelig stil. 

Onderweg komen we opvallend veel slakken tegen, en met name de naaktslak. We zijn op weg naar het tweede veldje, waar Deveny onderweg nog een kraai fotografeerd. Ach, die meid lijkt er plezier in te hebben, en dat maakt voor mij al veel goed. Ik hobbel er wel achter aan, terwijl we alweer voor een bloem stoppen. Ik lach en kijk toe hoe ze staat te stuntelen met haar nieuwe camera, maar het lukt haar wel! 

Een stukje verder komen we bij het eerste veld aan, het veld waar ik het liefste fotografeer. Het leek stil, tot we ineens twee bruine zandoogjes zien op vliegen. Dat lijken dan ook de enigste vlinders voor vandaag te zijn, tot er een Atalanta over ons heen vliegt, en zo weer door de bomen weg.

Na wat mislukte pogingen om het Bruine zandoogje op de foto te krijgen, besluiten we verder te gaan. Ze zijn gewoon te druk, en zeker voor Deveny een lastige vlinders. We houden hoop dat we nog wat andere soorten tegen zullen komen, vooral een of meerdere die wat rustiger zijn. 

En dan wanneer je van plan bent het op te geven, zie je een grote oranje vlinders op de bloemen zitten. Het blijkt de Braamparelmoervlinder te zijn, en hoe druk ze normaal zijn, liet deze zich moeiteloos fotograferen! Vooral Deveny verlaat het park trots met een foto van een zeldzame vlinder, die ook nog eens goed gelukt is! Ik ben vooral trots op mijn dochter, maar ook tevens erg blij dat die van mij ook perfect gelukt zijn. 

Het voelt goed om weer eens in het veld te staan. Veel vlinders zijn er nog niet, maar dat zal spoedig verbeteren als het weer ook beter word. Onder tussen heb ik wel heel veel zin gekregen in Oostenrijk, nog even geduld! Maar nog belangrijker fingers crossed op goed weer..