Voor het lapje gehouden door de Weerschijnvlinder

Ben ik even door het ooitje genomen! Weet je nog dat ik schreef over die ene dinsdag waar ik de Weerschijnvlinder zag, en de vele Mud-puddling witjes. Dat was oprecht een van de leukste momenten van onze vakantie! De Weerschijnvlinder probeer ik al sins 2002 goed op de foto te krijgen, en we zagen deze dag ook nog eens Mud-puddling witjes in een grote groep. 

Ik had die middag al veel foto's geschoten, maar de Weerschijnvlinder wilde maar goed goed open gaan zitten. Hij was erg druk en vloog van de ene naar de andere kant van het veld. We besluiten daarop het op te geven, en nog een ander veldje te bezoeken. Echter waren de vlinders daar nog drukker, en de tijd voor deze dag tikte maar door. We waren veel tijd verloren aan het dokters bezoekje, en dus zat er niet veel meer in dan rond om het huis te blijven. Dus besluiten we nog even terug te gaan in de hoop dat de Weerschijnvlinder er nog zat, om daarna de dag te laten voor wat het was. De Weerschijnvlinder zat er nog, en dit keer kreeg ik wel de kans om hem goed open te fotograferen. Wat ik echter niet wist is dat de Weerschijnvlinder die we eerst hadden er helemaal niet meer zat! Er bleken er twee te zitten, en daar ben ik dus thuis pas achter gekomen! En niet om een beschadiging dat ik het zag, ik had namelijk twee soorten! Ik heb met volle verbazing naar mijn scherm gekeken, en daarna verrast! Het is me werkelijk niet opgevallen op het veld, eigenlijk niet eens bij stil gestaan dat dit ook tot de opties kon behoren dat we een andere hadden. Ik ging er gewoon simpelweg niet van uit. Geweldig! twee soorten deze dag, en de kleine had ik nog nooit voor de lens gehad!

Laatste dagje Oostenrijk

Vandaag is het onze laatste dag in Oostenrijk, en staan we iets vroeger op dan normaal om nog even een bezoekje te brengen aan de Milka winkel. Van daar uit rijden we terug naar boven daar waar de Lünarsee zich bevind. We besluiten vandaag niet helemaal naar boven te gaan, maar we hebben hier wat leuke plekjes gezien voor vlinders, en willen daar nog eens kijken. 

Onderweg vinden we een grote hoop mest, en waar mest is, vind je met zekerheid vlinders! Dus stoppen we even om daar rond om toch een kijkje te nemen, en al snel zie ik de eerste vlinders vliegen. Het zijn vooral witjes en Erebia's maar ook een Blauwtje. Het blijkt om het Valse Bruine Blauwtje te gaan. Ik had deze eerder al gezien, maar niet super goed op de foto gekregen. Vandaag lukte dat zeker wel. Een nieuwe soort goed op foto voor mij, en ben dan ok al vast erg tevreden met wat vandaag ons bracht. 

Toch viel het ook tegen want eenmaal boven op de veldjes die we gisteren hadden, stonden nu sper veel auto's. Het werd ons heel snel duidelijk dat het gisteren rustig was wegens de voorspellingen van onweer. Even blijven we hangen, en zien dan ook verschillende Erebia's voorbij komen, een Koninginnenpage en nog enkele Parelmoervlinders zoals de Woudparelmoervliner en twee Thors Parelmoervlinders. Het is ons toch wat te druk, en besluiten dan ook maar om te keren naar beneden. 

We rijden naar huis om even wat op te halen, en wat te drinken. Me vader die toch wat moe is, besluit hier toch het maar bij te laten en zo vertrekken Ronald en ik alleen verder. We besluiten nog een keer omhoog te rijden bij ons huisje, en te zien wat zich daar vandaag weer laat zien. Hier zien we op een bekent plekje van ons eigenlijk niks, en vermoed ik dat dat het voornamelijk aan de andere kant van de weg te doen is. We besluiten daarop toch verder naar boven te rijden, naar het eind punt waar we vooral de eerste week zijn geweest. Hier zie ik een sterk afgevlogen Koninginnenpage rustig zitten, die soms een enkele meters verder vliegt. Ondanks dat hij afgevlogen is, blijft het als nog een super leuke waarneming. Ook zien we hier enkele witjes, een Rotsvlinder en nog een paar Erebia's die allemaal redelijk rustig waren. 

Na een poosje hier te hebben gehangen rijden we terug naar een tussen veld waar we eerder ook de Rotsvlinder zagen, vermoedelijk de zelfde als boven. Hier zat echter helemaal niks, en we rijden daarom verder terug naar beneden. Hier had ik echter wel meteen prijs, en zagen we de Morgenrood, een vlinder die ik ik toch hoopte te zien deze vakantie. De vlinder was wat slapjes en zat zowat op de weg. Ik heb hem daarop op mijn vinger genomen, om hem op een bloem te zetten. Hier nam hij gelijk wat nectar op, om weer wat op krachten te komen.

Verder zagen we hier niet veel meer, en dus besluiten we door te rijden naar het veldje wat we benoemt hebben tot het slangen veldje. Ook hier wat het rustig met een gehakkelde Aurelia, een Klein geaderd Witje, wat dikkopjes en dat was het wel. 

We genieten nog even rustig na van de omgeving, en beseffen dat onze vakantie alweer weer voorbij is. We gaan langzaam terug naar huis om de boel in te pakken, want morgen moeten we weer vroeg uit de veren om terug naar huis te keren. Het was een prachtige vakantie, met in de tweede week toch al wel wat meer vlinders.  

Thuis hebben we nog even een wijntje gedronken met de onwijs super lieve vrouw van het huisje. Wij gaan hier zeker nog eens verblijven! We hebben ons nog nooit zo welkom gevoeld als hier, en nog veel gelachen met haar ook.. hé pap! Een geweldige vakantie om naar terug te kijken! Oostenrijk blijft een prachtig land.

Dagje naar Lünarsee

Vandaag neemt mijn vader een rustdag en gaan Ron en ik samen op stap. We besluiten naar Lünarsee te gaan, met een berg gondel naar boven. Het zou vandaag prachtig weer worden, maar met vroege kansen op onweer, dus vertrekken we op tijd om een lange rit te maken naar de top. 

Onderweg naar de top stoppen we tegen het einde van de rit bij een veldje om de bergen goed te kunnen zien en fotograferen. Hier vliegen ook verschillende vlinders, en zo staat Ron de bergen te fotograferen en ik de vlinders. Zo zagen we hier een Grote Erebia, Bos Erebia een Klaverblauwtje en een Bruin Dikkopje. Ook komt er een Bosparelmoervlinder op mijn hand zitten, en achteraf ook een Woudparelmoervlinder op mijn lens die ik even over het hoofd gezien had. Hij zat dus even kwem tussen mijn vingers, maar gelukkig vloog hij na een suf momentje naar een blad om daar even bij te komen. Pfff gelukkig, ik had het erg te doen met de vlinder! 

Ron ondertussen staat met zijn mega zoom de bergen weer te bekijken, als hij ineens zegt "er lopen beesten daar helemaal in de sneeuw". Het blijken 3 Gems te zijn, hoe onwijs gaaf! Helaas waren ze voor mij te ver weg, maar toch weer een gave waarneming. Hij spot ze maar wel!

Dan rijden we verder naar boven, om vervolgens in de grote berg lift te stappen. Toffe ervaring, maar tevens was het ook even een schommelschip op bijna 2000 meter! Dat kwam omdat hij even een punt voorbij moest, en dus heel normaal was. 

Dan komen we uit bij het meer en kijken we samen werkelijk onze ogen uit! Een prachtig plaatje en aan de andere kant een uitzicht over de toppen van de bergen. We besluiten al snel te starten met een wandel route langs bergen waar nog soms sneeuw in ligt, langs de meeste prachtige alpen velden af. Ook hier zie ik vlinders, maar een stuk minder door de felle wind.

Boven valt mijn oog als eerste op een Gletsjervlinder die weer voorbij geschoten komt. Lastige vlinder! Vliegt veel en gaat niet vaak zitten. Dan vallen mijn ogen op blauwtjes wat blijkt te gaan om het Gentiaan Blauwtje. Leuke waarneming zo hoog in de bergen! Ook zie ik nog een Kleine Vos, een Groentje en een parelmoervlinder vliegen, maar die laatste is echt te druk. En dat geld ook voor de vele witjes die langs de berg wanden vliegen. Ik besluit het vooral te houden bij landschap en bloemen. 

En zo fotografeer ik van alles wat ik zie, en vooral ook wat apart is. Zo kom ik verschillende Alpenroosjes tegen, en ook orchideeën. Vooral dat laatste hou ik de hele vakantie al in de gaten, maar soms word je toch verrast! En zo zie ik vandaag een rood bloemetje op de alpen weide staan, en we hadden beide geen idee wat het was. Thuis waren we beide verrast en verbaast dat het om de Zwarte vanille-orchis ging! Dat hadden we werkelijk nooit verwacht, en dus een hele gave waarneming die ook nog eens zeldzaam is. Andere orchideeën die we vooral boven vonden waren vooral de Welriekende muggenorchis. 

Na een aardige wandeling rond om het meer, besluiten we terug te lopen en wat te gaan drinken. Hierna was de planning om beneden nog wat vlinders te spotten maar daar kwam al snel verandering in. Het werd donker, en al snel kwamen de eerste druppels naar beneden. Onze cola hebben we nog binnen staand opgedronken, om vervolgens maar snel terug naar beneden te gaan. Zonde wel, maar we waren hier boven gelukkig al weer klaar. Een oh zo super mooie ervaring, en zeker de moeite waard om eens te doen als je hier bent!

Via een omweg naar Silvretta

En toch willen wij graag terug naar Silvretta, en besluiten we dan ook een enorme omweg te nemen van 2 uur heen, en nog eens 2 uur terug. Maar we komen dan wel uit op een prachtige bergpas Sankt Anton Am Arlberg. Hier besluiten we dan ook aan de top even een stop te nemen, en daar bij Rasthouse Valfagehr wat te drinken. Terwijl we daar zitten, besluit ik wat rond te lopen om wat van het uitzicht te genieten. Terwijl ik dat sta te doen, komt er een apollo achtige vlinders vlak naast mijn gezicht voorbij gevlogen in een flinke tempo. Ik vraag me hard op af "wat was dat?!" en achtervolg de vlinder. Even gaat hij zitten tussen gras, en ik probeer hem zo goed als mogelijk snel vast te leggen. Deze foto hier boven is bewust met behulp van AI opgeknapt, zodat je de vlinder iets beter in zijn geheel ziet. Iets wat ik niet snel doe, maar het is zon mooie vlinder! Het blijkt dus te gaan om de Gletsjervlinder! En aan het dikke lijfje te zien een vrouwtjes vlinder. Wat een onwijs gave vlinder en waarneming! Maar hij had dus door de vleugels een dikke gras spriet lopen die ik even verwijderd heb. Ik heb deze vlinder vaker gezien, maar ze gaan eigenlijk nooit echt zitten, en zijn graag druk in vlucht. Ze komen vooral voor hoog in de Alpen.Maar de eerste waarneming is in de pocket!!

Dan rijden we verder op een zeer lange weg met vooral veel tunnels. Eigenlijk best zonde, want de open stukken zagen er echt wel mooi uit. Toch eigenlijk wel weer wat anders als waar wij zitten, dus geniet ik wel van wat ik die, en schiet onderweg verschillende foto's vanuit het raam. 

En dan na 2 uur staan we eindelijk weer aan de tol poorten van Silvretta. Waar ik me wel over verbaasde, is dat de tol prijs niet eens verlaagd was. We moesten gewoon de volle pond betalen, en dat voor een klein stukje Silvretta. Natuurlijk betaalde we het wel met veel liefde, immers hebben ze nu ook een hoop kosten. 

In het eerste veld bij het water zie ik wat blauwtje vliegen als het klaverblauwtje vooral, een Koninginnenpage, alpenhooibeestje, en nog een Glans Erebia. Ze waren enorm druk, en de wind maakte het fotograferen er van erg lastig. We besluiten daarop naar het volgend veldje te rijden, een veldje bij een stromend berg riviertje. Hier zalt ons oog op een groepje vlinders die even op vloog toen we de auto deur opende. Ik zag klaverblauwtjes en dwergblauwtjes en.. wat is dat? Die heeft een streep! Dat bleek dus te gaan om het Zwart Blauwtje, en nieuw soort voor ons! Na wat foto's genomen te hebben, vraagt mijn vader om terug te rijden naar een plekje waar we wat konden drinken. Dat doen we, en daar hebben we ook nog een flink ijsje op.. met name die van Ron die een Bananen split had bestelt, en iets groter uit viel als verwacht! 

Daarna besluiten we naar het achterste veldje te rijden waar we eerder een Gems zagen. Hier vloog wel wat rond, maar niet echt veel. Ik merkte dat mijn vader al wat moe begon te worden, en dus rijden we terug naar het vorige veldje waar we even gestopt waren voor wat drinken en een ijsje. 

Op het veld zien we de blauwtjes niet meer op de grond, dus zoek ik wat meer in het veld. Daar zie ik parende groot geaderde witjes, nog wat bruine vuurvlinders en een rode vuurvlinder. Ook komt er nog een enorme dikke snelle en super grote vlinder voorbij. Helaas zullen we er nooit achter komen wat dit was, maar Ronald en ik waren erg verbaast met wat we zagen. 

Al snel besluiten we nog kort naar het grote veld te gaan omdat we zien dat mijn vader toch wel heel erg moe begon te worden. Hier zie ik nog een Voorjaars Dikkopje, en wat vlinders die ik eerder ook zag. We besluiten het ook hier kort te houden en kijken nog een keer om. Tot ziens weer prachtige Silvretta! En rijden het gebied uit om nog snel wat laatste boodschappen te pakken. Weer een prachtige dag!

Silvretta aardverschuiving

 

En zo ziet Silvretta er dus nu uit. Twee aardverschuivingen in een paar dagen tijd, en de eerste zelfs een paar uur nadat wij het gebied verlaten hadden. We mogen aardig van geluk spreken! Maar dat kan natuurlijk altijd gebeuren in de bergen.

Het is ook op het nieuws geweest, en daar gaan dan ook meteen alle credits naar toe. De beelden zijn van "ORFV Nieuws" en hier kan je ook meteen een filmpje vinden als je op de link klikt. 

Heftige beelden maar vooral ook zonde. Nog meer zonde voor alle mensen die een vakantie hadden geplant hier heen voor Silvretta. Gelukkig hebben wij het toch nog twee keer gezien.

Gargellen en vervelend nieuws over Silvretta

 

Vandaag gaan we weer terug naar Gargellen, en dat is eigenlijk noodgedwongen. Het was enkele dagen geleden dat we naar Silvretta gingen, en daar te horen kregen dat de weg geblokeerd was. Er zou een of zelfs meerdere rots blokken naar beneden gekomen zijn, en dat moet herstelt worden. Wij denken door het slechte weer van de avond er voor, onweer eigenlijk. 

Maar de weg zou als het goed was begin deze week weer open gaan, en zou probeerde we ons te vermaken in de omgeving. Vandaag echter kregen we te lezen dat Silvretta helaas dicht blijft tot zeker aan de herfst toe! Oef dat was slecht nieuws.. en een andere weg aan de andere kant van het dal is ook al afgesloten. Dat betekent dat meerdere plannen in het water vallen, incl naar Italië! Wel lijkt het er op dat we er kunnen komen via een om weg, al is dat 2 uur om. Dan nog kan je maar een heel klein deel bezoeken van Silvretta. Al bij al, om deze reden keren we toch maar weer naar boven bij ons huisje. 

Even baalde ik wel, want we zagen eerst daar niet zo veel. Maar ja, het is nou eenmaal noodgedwongen even. Toch liep deze dag geheel anders af dan ik verwacht had! We wilde als eerste naar het veldje rijden waar we de Rotsvinder zagen, maar Ron reed er per ongeluk al voorbij. Daarom stopte we een stuk verder op om om te keren. Ik zeg wacht eens, laten we hier ook eens kijken, we staan er nu toch. Dat was dus een slimme keuze, want al snel zagen we de eerste Erebia's vliegen, en in grote aantallen. Ook zagen we meerdere Parelmoervlinders, een blauwtje en vele witjes en zelfs een Koninginnenpage. Samen gepakt zo ongeveer meer dan we de hele vakantie bij elkaar hadden gezien! Zou het dan toch los komen nu?

Op dat ene stukje alleen zagen we een Zuidelijke Bosparelmoervlinder (of Bosparelmoervlinder) zie eerste foto. Een Thors Parelmoervlinder, Bosrandparelmoervlinder, Boserebia, Koninginnenpage, Boswitje, Groot geaderd witje en later toen Ron en ik daar terug kwamen samen zagen we ook nog een Zuidelijke Aardbeivlinder, Voorjaars Spikkeldikkopje, en een Bruin Dikkopje. 

Ja, laat op de middag besluiten Ron en ik nog even alleen te gaan, terwijl me vader even wat rust wilde pakken. Hier vonden we ook nog een nieuw veld waar we ook van alles zagen op vliegen, en zelfs nog even het Oranjetipje! Een hele goede dag, en met deze nieuwe velden ben ik zeker benieuwt wat we nog meer mogen verwachten. Maar morgen en grote kans ook overmorgen zou het slecht weer worden, nu even afwachten tot het weer beter word. In ieder geval was het vandaag goed!

Zandhagedis op ons slangenveldje

 

Vandaag zou het de hele dag slecht weer zijn, maar toch trok het later op de dag nog mooi op. Omdat het inmiddels al te laat was om echt iets te ondernemen besluiten we weer terug te gaan naar het veldje wat vanaf nu slangenveld heet. Het veldje heet natuurlijk niet echt zo, maar zo is het voor ons even wat makkelijker. 

Hier was het vandaag slap. De witjes zaten niet bij elkaar, en zo zag ik maar een Groot Geaderd Witje, een klaverblauwtje en twee Dambordjes. Als je denkt het op te geven om naar huis te gaan, zie ik een hagedis zitten. Het blijkt een Zandhagedis te zijn, en al snel zien we er meer! Ze schieten wel steeds weg, maar komen toch ook weer snel terug in de zon, en zo krijgen we allemaal goed de kans. 

Ik besluit nog een laatste keer in het veld te kijken voor vlinders, als ik een zeer versleten parelmoervlinder zie. Het blijkt een Bosparelmoervlinder te zijn, een nieuwe soort! Zo jammer dat hij sterk afgevlogen was, maar niet te min wel een leuke waarneming. 

Morgen word het zeer bewolkt, en dus een rust dag. Mogelijk word zondag ook nog een rust dag, al is er een kleine kans op zon. Silvretta kunnen we wel even vergeten, daar zijn rots bokken naar beneden gekomen oeff.. De weg is gesloten tot zeker volgende week en dat is echt balen. Hopelijk gaat hij weer snel open, zodat we nog een keer kunnen gaan.

Nog een rondje Silvretta

Vandaag rijden we weer terug naar Silvretta, een plekje waar we heel graag zijn. We rijden terug naar boven met prachtig weer, en stoppen als eerste bij bocht 22. Hier zie ik een groentje als eerste vlinder, maar al wel erg afgesleten. Ook zie ik een klaverblauwtje, maar daar houd het dan verder helaas wel op. En zo rijden we dan ook weer redelijk snel verder door naar boven. 

Ook bij het stuwmeer is er weinig te zien en te beleven op een klaverblauwtje na op het grind. Toch stappen we hier uit en genieten we nog even van de omgeving. Vlinders of niet, Silvretta is zo mooi! 

Dan komen we boven aan, et voor de winkel. Hier was de kant waar ik eerder het Alpen hoobeestje zag afgezet, omdat hier een stel paarden stonden. Ik besloot niet te zoeken naar vlinders, maar vooral de paarden te fotograferen met de bergen incl sneeuw op de achtergrond. Wat een plaatje was dat, er stopte dan ook veel mensen voor wat foto's. 

Dan rijden we naar het veld voorbij de winkel. Hier is het redelijk goed, en dat ik eerder het Alpen Blauwtje. Vandaag zie ik die niet, en zie ik vooral klaverblauwtjes en zelfs een parend. Ook vliegen er veel Alpen Hooibeestjes rond en gaat er een Klaverblauwtje de hele tijd bij Ron op zijn schoen zitten. Wel zie ik hier weer eens de Glans Erebia! Een prachtge vlinder met zowat alle kleuren van de regenboog als de zon op zijn veugels valt. Helaas wel tegen een berg kant aan, dus niet perfect op de foto. Ook de woudparelmoervlinder zie ik weer, maar die heb ik al erg netjes op de foto. 

Dan rijden we door naar het einde, vlak voor nog een stuwmeer. Een plekje waar we de eerste keer niet door gereden zijn, maar nu wel. Er ligt een veldje, en daar stoppen we voor vlinders. Hier zag ik parende dwergblauwtjes, maar liet mijn vader voor gaan. Veel bijzonders zat er verder niet, al vloog hier wel redelijk wat aan blauwtjes op. Maar allemaal klaver en of dwerg voornamelijk. 

Dan hoor ik Ron zeggen dat er een geit in de bergen staat. Dat was dus een Gems! Wow super leuke waarneming, eentje waar je geluk bij moet hebben. Hij was de takken van de bomen aan het eten, en liet zich mooi fotograferen. 

Hierna besluten we nog wat te gaan drinken en eten bij het stuwmeer, en vonden Deveny en ik nog twee Lucky stones. Ook zagen we hier een grote Roofvogel waarvan gedacht word dat het een Schreeuwarend zou zijn. Waarnemingen komt met Zeearend en of Slangenarend aan zetten, maar helaas heb ik hem niet perfect op de foto omdat hij een duivlucht ging maken. Al bij al weer een leuk dagje Silvretta!

Dagje in Gargellen en omgeving

Vandaag rijden we omhoog bij Gargellen een weg vlak bij huis. Deze route hebben we ook een paar jaar terug gereden, en was best een leuke route. Het leek me dan ook leuk om deze eens over te doen. 

Betreft vlinders blijft het slap in Oostenrijk. Maar als je weet dat een maand geleden er nog best wel wat sneeuw lag, is dat ook niet helemaal raar.  De natuur ligt hier duidelijk een stuk achter, en zijn we zelfs een beetje aan de vroege kant hier. Toch mag dit de pret niet drukken en genieten we nog volop van wat we zien. 

Als eerste stoppen we bij een plek waar boomstammen opgeslagen liggen. Hier komen twee woeste berg rivieren bij elkaar, en dat levert enkele leuke plaatjes op. Terwijl ik vooral rond keek voor vlinders, zijn de andere vooral daarmee druk in de weer geweest. Vlinders zag ik hier niet, en we zijn dan ook kort daarna naar boven gereden. Onderweg komen we nog een stop plaats tegen met een veldje, en besluiten deze later te pakken. 

Boven zag ik weinig als Blauwtjes en Erebia's die druk in de weer waren, en niet of nauwelijks wilde gaan zitten. Het was dan ook boven de 30 graden, dus die waren wel lekker actief. Dus na wat pogingen besluiten we toch terug te rijden naar beneden, naar dat veldje wat er onderweg zagen. Hier zag ik meteen wel wat voorbij komen, en na wat beter te hebben gekeken bleek het te gaan om een Rotsvlinder. Een leuke waarneming, vooral omdat hij ook open ging zitten op bloemen. 

Ik zag ook nog een blauwtje hier, maar laat hem links liggen omdat je die enorm veel ziet hier. En ook al is hij leuk, en Duitsland zie ik hem ook vaak. Ik zoek dan ook verder naar nieuwe vlinder soorten. Ik besluit wat verder te lopen, en zie dan ineens een Oranjetipje. Iedereen had deze al gezien, behalve ik. Toch wel erg bijzonder in Juli! Ik probeer hem al vliegend op de foto te krijgen als bewijs dat ook ik hem geien had. Kort daarna roept mijn vader me, en zit er op de steentjes een Woudparelmoervlinder. Deze had ik al op Silvretta, maar hij blijft leuk. 

Vanuit Gargellen rijden we terug naar het eerste veldje waar we de slang zagen. Door de vele vlinders bij elkaar, en de Weerschijnvlinder trekt dit veldje ons toch wel extra aan. Hier zat vandaag duidelijk wat meer. 

Hier tref ik een nog grotere groep witjes aan van het groot koolwitje, Boswitje en groot geaderde witje. Ook een bleekblauwtje en een Koninginnenpage sluit voorzichtig bij de groep aan. In het veld er naast tref ik vooral veel dikkopjes aan, en een enkel Dambordje. Ook komt waarnemingen aan met een Vals Bruinblauwtje, maar daar moet nog even naar gekeken worden.

De valse Heide blauwtjes mis ik dit jaar, al heb ik wel een afgevlogen heide blauwtje aan getroffen. Daarnaast zag ik vandaag ook de Purperstreepparelmoervlinder, Keizersmantel, bosrandparelmoervlinder en een stelletje Gehakkelde Aurelia's tegen een houte schuurtje. Not bad vandaag, not bad at all.. Het kan wat slapjes zijn in de vlinders, gelukkig zien we wel iets. En ook nieuwe vlinder soorten, en dat is natuurlijk geweldig!

Van ellende naar vreugde!

Vandaag begint de dag alles behalve leuk, en dat is al begonnen ongeveer 12 uur voor vertrek vanuit Nederland naar Oostenrijk. Ik kreeg pijn bij het plassen en ik voelde me per uur zieker worden. Dat werd dus een last minute ritje naar de huisartsen post. Oef blaas ontsteking, en een goeie ook! Maar de kuur gaat mee, en we gaan door.. tenminste, dat dacht ik! Niks was minder waar, de ontsteking is gebleven en laait weer op.. dat word dus een bezoekje aan de arts in Oostenrijk, en dat hebben we geweten! Daar hebben we uren gezeten, maar een nieuwe en hopelijk betere kuur nu!

Omdat we pas om twee uur kunnen vertrekken, houden we het vandaag simpel. Het is prachtig weer met een 30 graden, dus verwachten we vandaag wel wat vlinders te zien. We besluiten daarom ook om terug te gaan naar het veldje waar de slang zat, die we omgedoopt hebben in het slangenveldje. 

Aan gekomen bij het veldje loop ik richting beneden, waar mijn oog per direct valt op een hoopje vlinders! Weer een lang gekoesterde wens vervuld, Mud-puddling vlinders, en ik roep dat dan ook meteen hard op! 

Terwijl ik op de cluster van witjes af loop, komt mijn vader me achterna. Nog voor ik maar een foto genomen had, valt mij op dat er nog een vlinder rond om me heen vloog. Ok nu word het moeilijk, wat moet ik nu eerst fotograferen, er vloog namelijk een weerschijnvlinder rond om mij heen om ergens te gaan zitten. Dat ga je toch niet menen?! De Weerschijnvlinder had het wel naar zijn zin, en bleef in de buurt, en besluit daarop eerst de witjes te fotograferen. 

De Weerschijnvlinder wilde niet open met zijn vleugels, en na lang proberen zijn we eerst nog wat verder gereden naar een andere plek. We besluiten later terug te komen, om te kijken of deze dan zich wel beter liet fotograferen. 

Lang duurde het bezoekje aan een ander gebied niet. We troffen zeker vlinders aan, maar het was zo druk dat het niet echt stil wilde zitten. Wel had mijn vader het Oranjetipje op de foto, en dat in juli?! Op het andere veld zag ik wat Erebia's vliegen en nog wat blauwtjes die met geen mogelijkheid wilde gaan zitten. Slecht een klaverblauwtje was wel rustig, en die was mijn dochter dan ook fanatiek aan het fotograferen. 

We besluiten hier later nog eens te gaan kijken, en we gaan nog kort even terug naar het eerste veld. De Weerschijnvlinder zat er nog, en dit keer idd vaker met open vleugels! Ook zat er nog een dwergblauwtje, Klaverblauwtje, bruin dikkopje, groot geaderd witje, boswitje, Groot Koolwitje, Icarus blauwtje en een vals bruin blauwtje! En daarmee besluiten we het voor gezien te houden voor vandaag, en morgen verder te kijken. Wat een dag.. een dag die niet zo leuk begon, maar wel geweldig eindigde!

Terug naar Silvretta!

 

Vandaag gaan we naar Silvretta, en dus gaan we al op tijd weg. Vandaag word het prachtig weer, met zo nu en dan een bewolkt momentje. Eigenlijk perfect weer voor vlinders, druk in vlucht maar met rust momentjes. 

Als eerste stoppen we weer bij bocht 22, daar waar het de vorige keer enorm goed was. Dat was toen zeker het geval, maar vandaag blijft het echter bij een schrale waarneming van een klaverblauwtje. We besluiten dan ook snel verder te rijden, op weg naar de top waar we onderweg nog genieten van de prachtige landschappen. Het valt me wel op dat het slapper is betreft vlinders. Zou dat komen door het slechte voorjaar? Hoop geven we zeker niet op, en enkele waarneming is er een! En zo rijden we door naar de top. 

Aangekomen op de top zien we dan de eerste vlinders. Het is niet extreem te noemen, maar het zijn er! Ik zie een paar erebia vlinders vliegen, en het Alpenhooibeestje! Yes, mijn eerste nieuwe soort van deze vakantie. En daar blijft het zeker niet bij! Want als we eenmaal aankomen bij het grote water, kom ik daar een woudparelmoervlinder op me af gevlogen! Hij was heerlijk rustig, en dus kon ik deze in alle rust fotograferen. Wat een waarneming, weer een nieuwe soort! 

We lopen wat verder rond, en ook Ronald die steeds meer kennis over vlinders begint te krijgen, spot langzaam de eerste blauwtjes. "Hey, hier zit een blauwtje" gaat het voor mij uit. Ik besluit deze van een afstand te fotograferen, en meteen valt mij iets op. Deze heeft witte vlekken? Ohhhhh dit is bijzonder, nu moet ik dichterbij zien te komen! Ja hoor, het betreft het Alpenblauwtje! Ik ben zoooo blij dat Ronald deze zag! 

We zagen meer blauwtjes vliegen, maar die waren tegen een helling toch echt te druk en sla deze dan ook over. Ik was ook best moe aan het worden, en waarom dat was kom ik later nog op terug. Met nog een Erebia, Zilvere Maan, Klaverblauwtje, Koninginnenpage, sluiten we deze dag af. We rijden door naar onze laatste bestemming waar we wat drinken en een lekker ijsje eten om zo door terug naar huis te gaan. Het begin is gemaakt! En hoe.. vooral dat blauwtje! Die heb ik echt wel aan Ronald te danken!

Aankomst Oostenrijk

 

Dat was weer een lange rit naar Oostenrijk, maar nu word het weer twee weken genieten! En onze vakantie is al vast goed begonnen, en niet zo zeer met vlinders. 

Aangekomen op locatie, besluiten we nog even te rijden naar een veldje 8 min van ons huis vandaan. Dit veldje was bijzonder goed enkele jaren geleden, en dus sta ik al vast weer te trappelen! Toch valt het tegen als we daar aan komen, en zie ik slechts een dikkopje. Eigenlijk ook niet geheel raar als je weet dat hier veel geregend heeft vandaag. Maar dan roept Ron mij.. "er ligt hier een slang", en dat was niet een kleintje! Een schatting van een kleine meter lang ligt er midden op de weg een Ringslang. Wow wat gaaf! dat is er een om de dag goed mee te beginnen. Hij mocht dan wel niet meer in leven zijn, toch blijft het bijzonder! Ik ben benieuwt wat dit veldje ons nog meer gaat brengen..

Vuurvliegjes vlak bij huis!

Vandaag las ik op facebook dat iemand vuurvliegjes in hun tuin hadden zitten in Heerlen. Ik twijfelde geen moment, en stuurde haar een bericht. Ik moest er achter komen waar, want dit is iets wat ik al heel lang graag eens wilde zien! 

Ik vertelde haar dat ik het idee had er vorig jaar al gezien te hebben aan de Zeswegen, maar dat ik vooral dacht dat ik gek word. Dat kon toch niet zo dicht bij huis? Maar daarop kwam het antwoord dat ik niet gek was, en dat zij aan de Zeswegen woonde! Oh wow.. Zo dicht bij?! En dus gingen we vanavond tegen half 11 op stap met de camera in de aanslag. 

Aangekomen in het gebied zagen we niks, en plofte we neer op een bankje dat in het park stond. Op google stond dat tussen 10 en 11 ze het meest actief waren, maar hier bleek dat niet het geval. Ze moeten hier wel zitten als zij ze ziet, tenzij zij ze gewoon ziet vliegen grapte we nog. Maar dan nog geen 20 min later, zien wij er toch echt een voorbij komen "Kijk! Daar gaat er een!" Vooral Deveny word meteen erg blij, en gaat er achter aan met haar telefoon. Het zijn net fairy's mam! Ik zeg ja daar komen ze ook wel vandaan vertelde ik haar. Na wat foto's en filmpjes gemaakt te hebben, zien we er steeds meer. Niet veel later zien we ook nog verschillende laven op de grond zitten, wat vrouwtjes blijken te zijn. Vooral mijn dochter geniet zichtbaar, en maakt foto's en filmpjes van de toch wel bijzondere waarneming. Wat een gave waarneming weer! En wat heeft Limburg toch veel verrassingen betreft natuur!

Wat een mazzel, de Braamparelmoervlinder!

Dat was me dat een voorjaar zeg! Nog geen een moment heb ik de kans gezien om er op uit te trekken. Maar vandaag was het eventjes droog, niet te veel wind en de zon kwam door! Vandaag gaat Deveny mee op pad om haar nieuwe camera te testen. Want over een paar weken gaan we terug naar Oostenrijk, en zo kan ze haar camera een klein beetje leren kennen. Onze verwachtingen liggen vandaag niet hoog, maar Deveny lijkt al tevreden met een paar bloemen foto's.

En dus gaan we de deur uit richting Vranks, het park dicht bij huis. We weten niet hoe lang het droog is, en dus gaan we niet te ver. In het begin van het park zien we geen vlinders, en dus stop Deveny bij zo ongeveer elke bloem. Terwijl zij bezig is kijk ik rond of ik ook maar iets zie op vliegen, maar het blijft akelig stil. 

Onderweg komen we opvallend veel slakken tegen, en met name de naaktslak. We zijn op weg naar het tweede veldje, waar Deveny onderweg nog een kraai fotografeerd. Ach, die meid lijkt er plezier in te hebben, en dat maakt voor mij al veel goed. Ik hobbel er wel achter aan, terwijl we alweer voor een bloem stoppen. Ik lach en kijk toe hoe ze staat te stuntelen met haar nieuwe camera, maar het lukt haar wel! 

Een stukje verder komen we bij het eerste veld aan, het veld waar ik het liefste fotografeer. Het leek stil, tot we ineens twee bruine zandoogjes zien op vliegen. Dat lijken dan ook de enigste vlinders voor vandaag te zijn, tot er een Atalanta over ons heen vliegt, en zo weer door de bomen weg.

Na wat mislukte pogingen om het Bruine zandoogje op de foto te krijgen, besluiten we verder te gaan. Ze zijn gewoon te druk, en zeker voor Deveny een lastige vlinders. We houden hoop dat we nog wat andere soorten tegen zullen komen, vooral een of meerdere die wat rustiger zijn. 

En dan wanneer je van plan bent het op te geven, zie je een grote oranje vlinders op de bloemen zitten. Het blijkt de Braamparelmoervlinder te zijn, en hoe druk ze normaal zijn, liet deze zich moeiteloos fotograferen! Vooral Deveny verlaat het park trots met een foto van een zeldzame vlinder, die ook nog eens goed gelukt is! Ik ben vooral trots op mijn dochter, maar ook tevens erg blij dat die van mij ook perfect gelukt zijn. 

Het voelt goed om weer eens in het veld te staan. Veel vlinders zijn er nog niet, maar dat zal spoedig verbeteren als het weer ook beter word. Onder tussen heb ik wel heel veel zin gekregen in Oostenrijk, nog even geduld! Maar nog belangrijker fingers crossed op goed weer..

Aurora borealis aan huis!

Als er iets was wat ik ooit eens graag wilde zien nog in mijn leven, dan was het wel het Noorderlicht! Maar dat ik het ooit zou waarnemen letterlijk boven mijn hoofd in Nederland, dat had ik nooit verwacht!

Ik had op facebook vernomen dat er vanavond weer kansen waren om het noorderlicht te fotograferen. Voor mij geen nieuws, want dat gebeurde de laatste tijd wel vaker. Toch was het mij nog niet gelukt, en was ik extra alert. 

Die dag in aanloop naar de avond hield ik de Index meter goed in de gaten, en zag tot mijn extreem grote verbazing dat de waardes explosief aan het stijgen waren. Ik had dit eerder nog nooit gezien, en ik volg het toch al enkele jaren! Zou het nu dan toch eens echt mogelijk worden, zelfs in Limburg?

Ik kon niet wachten tot het donker werd! Zou ik dan vanavond eindelijk wat roze en of wie weet een kleine pilaar waar kunnen nemen op een foto? Het werd donker, en ik kon niet langer wachten om te testen of er wat te zien was. Ik maak een foto, en een terug blik van de foto valt op mijn camera.. Ik val stil, een knal roze foto verschijnt er op mijn scherm! Ik sprint naar binnen om het nieuws te delen, en niet lang er na stond ook mijn dochter naar de lucht te staren.

Mama.. gaat het vervolgens, ik zie roze! Dat denk je, zeg ik nog. Want ik weet dat het heel moeilijk te zien is met het blote oog. Nee echt vervolgt ze, waarop ik ook beter naar boven kijk en idd roze zie! Ik maakt een foto van het roze om te bevestigen dat we ook daadwerkelijk roze zien, en ja! we zien het zeker! Later die avond zou ik nog vaker roze zien, en zelfs wat groen!

Ik had een top locatie vanaf het balkon, maar op de Heide zou het natuurlijk nog mooier kunnen zijn! Dus besluiten we te gaan kijken vanaf de Brunssummerheide. Daar aangekomen was het extreem druk, maar kreeg ik ook te horen dat het Noorderlicht afgenomen was. Toch besluiten we het gebied in te lopen, want het kan ook net zo snel weer terug keren. Dat je hier welkom was, dat bleek wel! Zelfs het bezoekers centrum was open. Heel apart hoor midden in de nacht en daarbij de vogeltjes die de mooiste liedjes fluiten achter ons!

Na een poosje en wat foto's met toch wat Noorderlicht er op, zijn we terug naar huis gegaan. Eenmaal thuis nam het weer flink toe, en zo ben ik actief geweest tot diep in de nacht. Wat een ervaring, en waarschijnlijk een die we niet nog eens gaan mee maken! Maar deze kan van mijn bucketlist af.

Staartblauwtje op Vranks

Het is weer even wennen om terug te zijn uit Spanje.Met alle aantallen en soorten die we daar hadden, word het hier wel weer even back to earth. Toch kennen wij ook hele mooie soorten vlinders, en vandaag bewijst dat maar weer. 

Vandaag trek ik er op uit naar Vranks. Het word deze week erg heet, en zo ook vandaag. Dus nog voor het de 28 graden aan tikt, ga ik met een 25 graden nog snel even het veld in. Toch vallen de aantallen hier erg tegen, en is het zeer rustig te noemen. Ik denk dat het vooral afwachten word of er nog een generatie volgt de komende weken.

Onderweg zie ik een Koolwitje in de verte gaan, en in het veld tref ik een bruin zandoogje aan. Op het moment dat ik het op wilde geven, zie ik een Blauwtje vliegen. Meteen wist ik wat mijn kansen waren, en mijn vermoedens klopte. Het betrof een Staartblauwtje! 

Het staartblauwtje betrof een vrouwtje, die druk in de weer was haar eitjes af te zetten. Iets later zie ik er nog een rond vliegen, maar besluit al snel dat het genoeg is voor vandaag. Ik ben toch al eventjes aan het rond lopen geweest, en voel de hitte in het veld toe nemen. Toch weer een leuke waarneming, een waarneming die ik voor dit jaar nog miste hier.Vlinderen in Limburg en Duitsland blijft leuk!

Eitjes van het Boomblauwtje

Soms hoef je niet ver van huis om vlinders te spotten. Helemaal niet als je de moeite neemt om vlinders naar je tuin te trekken met verschillende planten. Zelfs op een balkon kan je natuur aantrekken, en deze blog bewijst dat je helemaal geen tuin nodig hebt om de natuur te verwelkomen.

Regelmatig krijg ik bezoekjes van zowel vogels als vlinders. Vogels die dagelijks op bezoek komen zijn tot nu toe vooral het Koolmeesje en het Pimpelmeesje. betreft vlinders zie ik vooral de Kolibrievlinder langs komen, en heel soms een andere. 

Vandaag komt het Boomblauwtje op bezoek, en niet zomaar. Het duurt niet lang voordat ik zie dat dit vrouwtje volop eitjes aan het afzetten is op jonge knoppen in mijn plantenbak. Vooral Lantana is haar voorkeur, maar ze haar ook naar andere bloemen vliegen.Ik probeer haar vast te leggen, maar het is lastig. Ze vliegt toch nog vrij snel van bloem tot bloem, vaak nog voor ik haar goed scherp heb. 

Ze is flink bezig, en komt meerdere malen terug om opnieuw eitjes af te zetten. Ik ben de tel kwijt, maar ik schat er zeker een tien tal. Als ze eenmaal weg is, probeer ik de eitjes in close up te krijgen. Na een poosje is het me gelukt, en heb ik hem scherp.

De close up laat het eitje mooi zien. Ik laat het lekker zitten waar het zit, net zoals de andere. Soms kweek ik wel vlinders op, maar ik heb persoonlijk weinig ervaring met deze. Ik weet niet hoe afhankelijk deze zijn van mieren, zoals vele blauwtjes wel zijn. Al kan ik me niet voorstellen dat hier veel mieren zitten. Maar wel een leuke verassing, en leuk om te volgen!

Ik ga wel proberen het in de gaten te houden, of ik de rupsjes zie. Als me dat lukt, probeer ik ze vast te leggen op foto. Er zitten in ieder geval zat eitjes! Morgen ga ik ook nog even kijken of ik het eitje nog scherper op de foto kan krijgen, als de belichting helemaal optimaal is. Dat was bij deze foto helaas net niet het geval, maar nog steeds erg gaaf.

Terugblikken op twee weken Spanje (Costa Blanca)

Wat is het zuiden van Spanje toch mooi, en wat heb ik genoten van twee prachtige weken op en in de omgeving van La Mata. Wat ik in deze twee weken gezien heb in Spanje aan vlinders en andere prachtige dieren, had ik vooraf nooit durven te dromen. Het mooiste vond ik nog wel dat ik dit mijn vader heb mogen laten mee maken, en nog leuker hem te hebben mogen zien genieten.

We hebben veel soorten vlinders gezien, echt zo veel meer dan ik had durven te dromen. Soorten die we zagen waren als volgt. Kustdikkopje, Kolibrievlinder, Spaanse Koningspage, Kaasjeskruiddikkopje, Klein Koolwitje, Resedawitje, Geraniumblauwtje, Klein Tijgerblauwtje, Tijgerblauwtje, Kleine Heidevlinder, Oranje Luzernevlinder, Mediterraan Icarusblauwtje, Adonisblauwtje, Kleine Vuurvlinder, Zuidelijke Luzernevlinder, Spaanse Eikenpage, Moors Bruin Blauwtje, Spaans Dambordje, Bruin Dikkopje, Bleek Hooibeestje, Klein Brandkruiddikkopje, Argusvlinder, Distelvlinder, Oranje Zandoogje, Kardinaalsmantel, Cleopatra, Boswitje Spec., Icarusblauwtje, Esparcetteblauwtje, Kwartsblauwtje, Kalkgraslanddikkopje, Knoopkruidparelmoervlinder, Dambordje, Aambeeldspikkeldikkopje, Boswachter, Koninginnenpage, Amethistblauwtje. 

In totaal zagen we 37 vlinder soorten waarvan 23 nieuw voor mij. Dat is echt onwijs veel, en had ik echt totaal niet verwacht. Ik heb enorm veel genoten van deze vakantie, nu is het weer even een jaartje wachten tot de volgende.

Terug naar de bergen van Sierra Mariola (Deel 2, Spanje)

Nog steeds op het veld van de Camping, besluit ik helemaal naar achter in het grote veld te lopen. Daar ligt een pad, en je weet nooit wat je daar weer ziet. Dat dit een wijze keuze was, bleek iets later. 

In het veld zie ik iets wits op een stengel zitten, wat geen witje was. Ik ga dichterbij kijken als ik zie dat het een Parelmoervlinder betreft. De stengel gaat als een malle op en neer door de wind, maar ik geef niet op. Ik moet deze redelijk op de foto zien te krijgen, want als de wind gedaan is, ben ik er van overtuigt dat deze weer snel verder vliegt. Dat laatste klopte ook wel, naar een paar foto's was hij weer gevlogen. Maar ik heb hem! Het is de Knoopkruitparelmoervlinder, wow gaaf! 

Het gaat lekker vandaar met de soorten, eigenlijk beter zelfs nog als de eerste keer. Het veld zit zo bommetje vol! Maar ik betaal er ook een prijs voor, ik zit onder te stekers van alle planten en bloemen. Ach weet je, dat is later vandaag zo over! 

Ik let tijdens het vlinderen zo goed als ik kan op, op zoek naar blauwtjes die anders lijken. Dan kom ik er een tegen, die op eerste oog anders oogt. En dat klopt! Thuis blijkt het te gaan om een Espacetteblauwtje. De nieuwe soorten houden maar niet op vandaag!

Lang niet alle vlinders krijg ik er perfect op, het is werkelijk snik heet in het veld, en ik wissel af van de zon naar de schaduw. Ik moet regelmatig afkoelen om maar geen zonnesteek op te lopen. 

En zo zie ik een donkere vlinder vliegen in de schaduw. Ik dacht eerst dat het weer om een Heivlinder zou gaan, maar deze had een witte band. Ik krijg hem moeilijk te pakken, en hij is snel weer weg. Maar het zou gaan om een Boswachter. Helaas kan ik niet zeggen welke, daar is veel meer onderzoek voor nodig. Maar hoe dan ook een zeer gave waarneming! 

De meetste soorten aan blauwtjes moet ik nog uitzoeken, en daar kom ik dan ook later op terug als ik terugblik op een geweldige vakantie. Maar dat het vandaag een geslaagde dag was, dat staat vast! 

Terug naar de bergen van Sierra Mariola (Deel 1, Spanje)

Vandaag gaan we terug de bergen in, en we kijken er enorm naar uit. Niet zo heel raar na onze laatste ervaring. En dus rijden we richting de camping, naar ons eerste veldje. Tenminste dat dachten we! Want het bleek dat we via een andere weg gestuurd waren. En zo kwamen we uit bij het veld bij de camping, maar sommige dingen moeten zijn zoals ze zijn. 

Me vader ziet meteen een Koningspage vliegen, en gaat er achteraan voor een foto. Ik sta wat verder op te kijken naar me vader en om me heen. Waar ik ook kijk vliegen de Koningspage om je oren. Er zaten er zeker meer dan 20 stuks! Het duurde dan ook niet lang voordat ik tegen me pa zij "Het wemelt hier van de koningspage". Ik dacht dat hij alleen die ene gezien had. We lopen even kort rond, maar besluiten al snel toch eerst naar het andere veld te gaan, en later hier terug te keren. 

Aangekomen bij het andere veld, viel het enorm tegen. De rollen leken vandaag omgekeerd! Nu was het hier rustig, en bij de camping beter. Toch besluiten we even te blijven, en kijken wat we hier zien. Dan valt mijn oog op een Keizersmantel, en roep naar Ron dat hier zijn favoriete vlinder zit. Hij komt aangelopen, als ik zie dat het helemaal geen keizersmantel is! Ik herken hem ineens uit de boeken, dit is een Kardinaalsmantel!

Dan loop ik door naar een struik waar veel blauwtjes op te vinden zijn. Hier zie ik vooral het Adonisblauwtje weer, en een Klein Tijgerblauwtje. Dan zie ik twee gele vlinders rond om elkaar heen vliegen, als ze kort er na besluiten door te vliegen. Het is dan pas dat ik in de gaten krijg dat een van de twee een Cleopatra vlinder is! Ik probeer hem vliegend op foto te krijgen, en hij staat er herkenbaar op, maar daar is helaas alles mee gezegd. 

Het is snik heet op dit veld, en op het andere veld was het zoveel beter. En dus besluiten we vandaag onze uurtjes op de camping door te brengen. Nou ja, een veld vlak bij. Als we daar aangekomen zijn, valt mijn vader zijn oog op een enorm blauwtje, en ik bedoel echt groot! Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo'n groot blauwtje zag. Als het vliegt zou je het verwarren met een witje, maar als hij zat was het een blauwtje. Hij leek enorm op een Bleekblauwtje, maar die ken ik echt zo niet! Het blijkt te gaan om het Kwarts Blauwtje, wow! Gave waarneming! En weer een nieuw soort er bij voor vandaag!

Flamingo's spotten (De Santa Pola, Spanje)

Gisteren zagen we tijdens onze rit naar de bergen, tot onze grote verbazing enorm veel Flamingo's zitten op een zout meer. Dit was niet eens ver weg van waar we zaten, en daarom besluiten we vandaag terug te keren voor foto's. Vandaag gaan we Flamingo's spotten, en moeilijk word dit niet!

Tijdens de heen weg rijden we er langs, en doe ik mijn raam al vast open voor de eerste foto's al rijdend. Hier kan je niet stoppen, maar aan de andere kant van de weg is hier wel een mogelijkheid toe. Dus rijden we de weg af om vervolgens om te keren. 

Tijdens de rit genieten we allemaal zichtbaar van wat we zien. Wat zijn het er veel, en soms met hele grote groepen bij elkaar!

Toch viel de eerste stop erg tegen, precies daar was helemaal niks te zien. Het was echter hopen dat er bij de volgende stop wel wat zichtbaar zou zijn. Finger crossed, want we willen ze allemaal graag op de foto. 

Bij de tweede stop kwam er eerst een Zwarte Ibis over. Mijn vader wijst er mij op om er snel een foto van te maken. Dat liet ik me dan ook geen twee keer zeggen, en ik spring zo snel ik kan de auto uit. Terwijl de Zwarte Ibis over vliegt, probeer ik hem zo goed en snel mogelijk op de foto te krijgen. Het duurt dan ook niet lang, of we zien er meer naar de overkant vliegen.

Dan zien we Flamingo's vliegen, en ik ga meteen aan de slag om er een goed op de foto te krijgen. Soms kwamen ze dichtbij, om zo naar de overkant van de weg te vliegen. Het blijven prachtige vogels in alle opzichten! 

Terwijl ik de vogel na kijk, zie ik aan de overkant van de weg een hele grote groep zitten. Ik probeer de beste plek te vinden, om ze goed op de foto te krijgen. Het is wat lastig omdat er steeds auto's voor je lens rijden. 

Tijdens het zoeken naar de beste plek en hoogte, zie ik door me lens al dat er een hele groep Zwarte Ibis bij zit aan de rechter kant, blijkbaar vinden deze soorten het leuk om samen te zitten. Ik maak meerdere foto's, en ik geniet zichtbaar. 

Dan komt er nog een groepje vogels over gevlogen, dit blijkt de Kluut te zijn. Leuk, ze zitten hier dus ook! Al heb ik ze niet op het water gevonden. Ook vliegt de Zwarte Stern rond, tenminste dat beweerd mijn vader. Ik zelf ben niet erg thuis in de vogels, dus geloof hem op zijn woord. 

Van alle kanten worden er foto's gemaakt door ons allemaal. Zelfs mijn dochter heeft geprobeerd haar favo dier vast te leggen op foto met haar Ipad. Later deze dag vond ik een Flamingo knuffel in de winkel met La Mata op zijn poot. Deze heb ik haar gegeven als herinnering van haar eerste vakantie naar Spanje, in La Mata op de dag dat ze haar favoriete dier in het wild zag. 

Een klein uitstapje, maar wat gaaf! Dit was een leuk gebied. Op een foto heb ik de moeite genomen ze te tellen, en daar zat ik dik over de 100 heen. En er zaten er nog veel meer door het hele gebied heen. Als ik een voorzichtige schatting mag maken, dan zitten er zeker 500, als niet 1000 zelfs. Een prachtige ervaring rijker!

Rondje vlinders (La Mata, Spanje)

Vandaag doen we het rustig aan, en hebben we pas vanavond wat op de planning staan. Dus ga ik een rondje doen in de straat, op zoek naar vlinders. Het is snik heet vandaag met 32 graden. Dus als ik niet veel zie, ben ik altijd weer zo thuis.

Ik start vandaag niet aan de kant van het zwembad, maar richting de weg. Hier start het al goed met een Groot Kustdikkopje en een Kaasjeskruiddikkopje. 

Daarna loop ik richting het zwembad, en daar zie ik op Lantana een Klein Tijgerblauwtje vliegen.Even denk ik er zelfs twee te zien, maar niet met zekerheid. Ik fotografeer ze, maar hij is druk. 

Dan loop ik verder richting het einde van de straat als ik een Koningspage zie. Deze is super vers, zo vers dat hij zelfs nog prachtige witte staartjes heeft. Hij zit wat lastig in de tuin, maar ik doe mijn best hem zo goed mogelijk te krijgen. 

Na wat foto's van de Koningspage, loop ik terug richting het zwembad. Hier zie ik wat wits vliegen als ik nog wat foto's probeer te maken van het Kleine Tijgerblauwtje. Het is een Resadawitje, en ook deze is super vers. 

Terwijl ik deze sta te fotograferen, komt er ook nog een Oranje Luzerne vlinder voorbij, en zie ik iets later nog een Klein Tijgerblauwtje vliegen een stuk verder op. Niet eerder zag ik zoveel vlinders op dit korte stuk. 

Kort er na, en na wat afkoeling wil ik het zelfde rondje nog eens lopen. Ik zie nog steeds het Kleine Tijgerblauwtje bij het zwembad, en in de verte een witje vliegen. Maar daar hield het dan ook meteen weer bij op.

Mijn vader zelf had vandaag weer het Geraniumblauwtje, Tijgerblauwtje en de Koningspage gezien. Maar het Geranium blauwtje is hem nog steeds niet gelukt. Gelukkig voor hem zitten we hier tot en met zaterdag, dus hij heeft nog even de tijd. Morgen zitten we weer met onze ogen op de Lantana gericht.

De bergen Sierra Mariola (Deel 2, Spanje)

Als we zijn aangekomen bij de camping, gaan we eerst wat drinken. Wel hadden we al een groot veld gezien, waar ook van alles rond vloog. Dus gaan we meteen na het drinken hier heen. Dit ligt op loop afstand van het Restaurant waar we wat gedronken hebben. 

Mijn vader blijft in de auto om wat te rusten, als ik alleen het veld in ga, Weer zie ik Luzernevlinders vliegen. Luzernevlinders zie je hier meer dan witjes, hier zijn de rollen echt omgedraait! Je ziet hier zelfs meer Luzernevlinders vliegen, als witjes in Nederland. 

Ook zitten er hier veel Kleine Tijgerblauwtjes in het veld. Ze zijn druk, maar het lukt me om er een paar te fotograferen. Toch bleef de eerste foto van vandaag het beste, dus laat ik deze gebruiken! 

Een stukje verderop tref ik weer wat Kleine Heivlinders aan op een boom, en zie ik ook een Spaans Dambordje vliegen! Weer een nieuw soort voor vandaag, en ook een waar ik al op hoopte.

In de schaduw tref ik nu meer vlinders aan als in de zon. We grappen er om dat zelfs de vlinders siesta houden, en het warm lijken te hebben. In de schaduw tref ik ook nog een Bruin Dikkopje aan en zie ik een oranje zandoogje of iets vliegen wat me te snel af is. 

Na het veld besluiten we terug te keren naar het ene veld waar we het langst gebleven zijn. Hier was het extreem goed te noemen, dus bestreden we daar onze laatste uurtje voor we terug naar huis keren. Onderweg stoppen we nog bij een paar veldjes, maar zien eigenlijk niet veel. Wel zien we onderweg enkele Koningspage's vliegen. 

Dan stoppen we nog een keer bij een veld, wat op eerste oog niks lijkt. Voor ik weer in stap, stapt mijn vader nog even uit als hij iets ziet vliegen. 

Ik ga snel op mijn vader af, een Bleek Hooibeestje! De mooiste waarneming van vandaag, wat een prachtige vlinder! 

Samen nemen we onze tijd, en dan zie ik kort er na ook nog een dikkopje. Dit blijkt te gaan om een Kaasjeskruiddikkopje. 

Hierna rijden we verder naar het veld waar we het meeste hadden waargenomen, en wat voor ons ook het leukste was. 

Ondertussen hebben we ook al vast besloten voor we naar huis gaan, nog een dag terug te keren in de bergen. Niemand van ons had verwacht dat het zo goed was.

De bergen Sierra Mariola (Deel 1, Spanje)

Vandaag word een hele leuke dag! vandaag trekken we namelijk de bergen van Spanje in. We hebben geen idee wat we kunnen verwachten, maar we gaan er voor. Dus al vroeg vertrekken we richting de bergen van Sierra Mariola. 

Nog voordat we aangekomen zijn op onze bestemming, stoppen we onderweg bij een parkeerplaats in Alcoy, Alicante. Er staat behoorlijk wat wildbloei, en we zijn benieuwt of er ook vlinders zitten.

Al snel zie ik de eerste vlinder voor vandaag vliegen, een Oranje Luzernevlinder. Hij is snel, maar al vliegend weet ik hem vast te leggen. Dan heeft mijn vader een vlinder gevonden. Het betreft een Klein Tijgerblauwtje, en super vers! En aan de andere kant vind ik een groter exemplaar, en dat blijkt het Tijgerblauwtje te zijn. Een nieuw soort voor mij en mijn vader! Ik ben blij dat we hier even gestopt zijn. 

Dan rijden we door naar de rand van Sierra Mariola en stoppen we bij Bocairent, Valencia Spanje. Hier vinden we een veld, waar de Luzernevlinders werkelijk bij aankomst al om je oren vliegen. We wisten meteen tot onze verwachtingen in dat we hier goed zaten!

Als eerste zie ik meteen al donkere vlinders vliegen, en in het veld gaan zitten en op bomen. Dat blijkt te gaan op een Kleine Heivlinder. De eerste vlinder is in de pocket, en we zijn nog maar net begonnen. 

Dan zie ik enorm fel gekleurde blauwtjes vliegen, niet zoals wij ze kennen! Ze zijn flink groter en erg mooi. De naam vertel ons later dan ook waarom, het gaat om het Adonisblauwtje! 

Ik zie enorm veel blauwtjes vliegen en ze lijken allemaal op elkaar. Toch is het opletten geblazen, want dat we verschillende soorten hebben, blijkt later wel als we de foto's na lopen. Zo hebben we ook het Mediterraan Icarusblauwtje en het Moors Bruin Blauwtje.

Dan loop ik een pad in, en zie ik een vlinder op een struik zitten. Dit blijkt een Spaanse Eikenpage te zijn. Helaas was deze zeer sterk afgevlogen, maar nog steeds een hele gave waarneming.

De Luzernevlinders betreffen een Oranje Luzernevlinder en een Zuidelijke Luzernevlinder. Vooral die laatste in de witte variant is erg mooi. 

Dan tref ik ook nog een Argusvlinder aan, en een Kleine Vuurvlinder. Ik grap nog naar mijn vader toe dat ik een zeer zeldzame Kleine Vuurvlinder heb gezien. Of te wel, die zien we in Nederland genoeg! 

Ook tref ik nog een Resedawitje aan, en super vers. En dan word het tijd om door te rijden naar een volgend veld, of eigenlijk eerst wat drinken op een Camping. En dus rijden we een half uurtje om naar deze locatie, naar camping Sierra Mariola.

Leuk de dag beginnen (La Mata, Spanje)

Vandaag houden we een rust dag, dat betekent de zee, zwembad en vooral ook lekker in ons huisje. We hebben eigenlijk alles op loopafstand zitten, dus zat te doen. Het is hier elke dag boven de 30 graden, dus houden we ook regelmatig ons zelf rustig. 

Maar ons zelf rustig houden, betekent niet dat we niks zien. Sterker nog, de meeste waarnemingen hebben we juist bij ons eigen huisje. Gewoon pal voor de deur, zoals ook vandaag weer het geraniumblauwtje. 

Mijn vader zat lekker aan zijn koffie, toen hij het Geraniumblauwtje zat zitten voor onze tuin. Ik had me camera al in de aanslag klaar liggen, mijn vader moest echter nog naar binnen om hem te halen. Helaas miste hij daardoor zijn kans, en ik niet. 

Iets daarna zag hij weer wat op de Lantana, dat bleek te gaan om een Kaasjeskruiddikkopje. Die was niet te missen met open vleugels. Nog steeds een leuke waarneming, en deze had mijn vader wel. 

Daarna was het even stil met de vlinders, tot hij de Spaanse Koningspage weer op en neer zag vliegen door de straat. Deze ging niet zitten, maar de dag is nog niet voorbij. Gelukkig hebben we deze allemaal al goed vast kunnen leggen op de foto. Ondanks dat blijft het een prachtige vlinder. 

Iets daarna besluit ik toch maar een rondje te gaan lopen ondanks de hitte. Je weet immers nooit wat je nog meer kan aantreffen.  

Ik loop als eerste links van ons huisje naar het einde van de straat. Hier staan meerdere Lantana's, en ik had hier eerder al een dikkopje. Die zat er vandaag ook weer, ik verwacht ook weer het Groot Kustdikkopje. Dit keer zat deze wat meer open.

Iets verder op trof ik een Kolibrievlinder aan. Maar die was net zo snel weer weg, als ik hem zag helaas. 

De rest van de dag verloopt rustig. Al zag ik opnieuw het Gentiaan blauwtje toen ik nog een ronde liep richting het zwembad. Daarna zijn we een lekker frietje gaan eten bij een belgische frituur, en zijn we richting het roze meer gereden. Hier hebben we even een klein stukje in de natuur gelopen, waar het veel groener was als hier. Aldus zeker de moeite waard om nog eens terug te keren. Ik zag nog wel een blauwtje, maar die was me helaas te snel af.